Wat is pastoraat?
Pastoraat betekent herderlijke zorg. Zoals de herder zorgt voor voedsel, veiligheid, gezondheid en welbevinden van zijn schapen, zo mogen we als christenen omzien naar elkaar, binnen en buiten de (Kerkelijke) gemeente.
Pastoraat is op deze manier als het ware het cement van de gemeente. We doen dit niet zomaar, maar in opdracht van Jezus Christus, de Goede Herder. Wij mogen, nee moeten, proberen elkaar en anderen “gelukkig” te laten leven in de breedste en diepste zin van het woord. Dat houdt in: in de zielzorg, maar ook in de materiële zorg en zorg voor goede verhoudingen met elkaar. Dit alles heeft als uiteindelijk doel God de grote eer te geven die Hij verdient en daaruit voortvloeiend de groei van ons persoonlijke geloof en de groei van de kerk van Jezus Christus midden in de wereld.
Reeds in het “rapport pastoraat”, zoals door de werkgroep pastoraat in 2002 is samengesteld, is veel aandacht besteed aan de voorwaarden voor pastoraat:
1) Zelf leven uit de Bron Jezus Christus en daardoor anderen laten leven uit diezelfde Bron.
2) De woorden van Jezus: “Gij zijt het zout der aarde”. We moeten
bederfwerend optreden in deze verhardende wereld en het licht der
wereld zijn.
3) Weten en kunnen zeggen waarom het zo fijn is christen te zijn. Daar is toerusting voor nodig.
In onze tijd van kerkverlating zien we dat twee aspecten onderbelicht worden: de persoonlijke omgang met Jezus Christus neemt af. Uit evaluatiegesprekken van sectie- en wijkavonden blijkt dat er steeds minder gebeden en uit de bijbel gelezen wordt. Maar ook vinden steeds meer gemeenteleden het moeilijk onder woorden te brengen waarom het geloof heilzaam en dus nuttig is voor de hele samenleving (de aarde en alle levensvormen).
Daarnaast is er een toenemende verwarring omtrent het “waarheidsgehalte” van de bijbel. Ook over de heilsfeiten.
Zo is er bijvoorbeeld steeds vaker discussie over de diverse wonderen die Jezus deed en zelfs over de lichamelijke opstanding van onze Heer en Heiland. Met als gevolg: toenemende twijfel rondom geloof en kerk.
Geloof, hoop en liefde kunnen alleen groeien door christen te zijn met ons hart, onze ziel en ons verstand en uit al onze kracht (de drie H’s: Hart, Hoofd en Handen). Als een van deze aspecten wordt onderbelicht zal het enthousiasme en de bereidheid/motivatie om te werken in de gemeente (ook pastoraal gezien) minder worden. De zorg omtrent het bereid vinden van gemeenteleden om een ambt te vervullen is in onze gemeente ook zeker gerechtvaardigd. Hierdoor ontbreekt soms de menskracht om op een goede manier invulling te geven aan genoeg pastoraat.